Grobowiec Rodziny Lasockich

Leon Lasocki – ziemianin i siostrzeniec Marii Walewskiej

Ród Lasockich był starym, zamożnym i zasłużonym rodem szlacheckim z Mazowsza, którego jedna linia otrzymała nawet tytuł hrabiowski od papieża Mikołaja V. Stopniowo jednak dobra ulegały podziałom, a ród traciła na znaczeniu i bogactwie.

Na Starych Powązkach w kwaterze 158, blisko ulicy Okopowej znajduje się okazały grobowiec wystawiony dla Leona Lasockiego i jego rodziny.

Leon Lasocki (na drugie imię miał Adryan, pod którym występuje w niektórych dokumentach) pochodził z zamożnego i wpływowego rodu szlachty mazowieckiej. Był wnukiem  Adama Lasockiego, dziedzica Brochowa, łowczego rawskiego, kasztelana sochaczewskiego, starosty mokrskiego, kawalera orderów św. Stanisława i Orła Białego. Do rodziny należały liczne dobra na Mazowszu. Ojcem Leona był Michał Lasocki (dziedzic Iłowa) matką Anastazja (lub Antonina) Łączyńska, starościanka gostyńska, siostra Marii Łączyńskiej, bardziej znanej jako Maria Walewska zwana polską żoną Napoleona. Sam Leon był dziedzicem dóbr Czerwonka na Mazowszu. Urodził się w roku 1819 w należącym do ojca Iłowie, natomiast zmarł w roku 1864 w Czembarze (dziś Bielinsk) w Rosji, ponad 1800 km od Warszawy. Być może znalazł się tam za udział w Powstaniu Styczniowym.

W grobowcu spoczęła również córka Leona Lasockiego. Na płycie możemy przeczytać:

Maryja Lasocka, jedyna córka Leona i Bronisławy z Łuszczewskich. Żyła lat 15. Zmarła w

Gleichenbergu d. 27 sierpnia 1873 roku osierociwszy powtórnie swym zgonem pozostałą

matkę i braci.

„Podobała się Bogu dusza jej

Dlatego pośpieszył wywieźć ją

Z pośród skażenia”

Mądr. r. 4

Nie ja lecz ona mnie

Płakać miała.

J. Kochan.

Zgon tak młodej osoby w austriackiej miejscowości uzdrowiskowej sugeruje dłuższą chorobę panny Lasockiej. Jednym z synów Leona Lasockiego był Michał Piotr, który w 1892 roku zawarł związek

małżeński z Marią Jadwigą Wiktorią Karską. Sakrament został udzielony w kościele Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny na Nowym Mieście. Obydwoje spoczęli w grobowcu na Starych Powązkach. Michał zmarł w roku 1938, natomiast Maria (na nagrobku ma drugie imię – Jadwiga, być może więc na co dzień tego właśnie imienia używała) dwa lata wcześniej w roku 1936.

Grób rodziny Lasockich powstał w wyniku współpracy dwóch postaci ważnych dla warszawskiej architektury i sztuki tego okresu. Sam grobowiec został zaprojektowany przez Emila Falkowskiego, natomiast posąg Zbawiciela wykonał Leonard Marconi. Falkowski był w owym czasie znanym budowniczym, który współpracował z rodziną Marconich, szczególnie zasłużoną dla warszawskiej sztuki i architektury. Falkowski kierował odnowieniem, a właściwie wymianą kolumny króla Zygmunta II Wazy na Placu Zamkowym. Wybudował również schody we wnętrzu Teatru Wielkiego, kierował również budową ratusza.

Leonard Marconi, był rzeźbiarzem i członkiem rodziny, która zostawiła po sobie wiele pamiątek w Warszawie. Był synem Ferrante Marconiego, wnukiem wybitnego włoskiego architekta Leandra (i stryjecznym bratem kolejnego Leandra Marconiego, syna Henryka). Niestety większość jego dzieł została zniszczona, ale przed kinem Muranów możemy oglądać fontannę, na której są umieszczone trzy postacie trzymające wiosło, trójząb i sieć (fontanna pierwotnie stała przy Krakowskim Przedmieściu).